به نقل از «ایسنا»

تئاتر گلستان توان رقابت در سطوح ملی را دارد؟

تاریخ انتشار: ۹ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۹۶۹۶۱

ایسنا/گلستان با پایان اجرای نمایش‌های منتخب گلستان در سی و چهارمین جشنواره تئاتر استانی، آثار برگزیده برای رقابت در سطح منطقه‌ای معرفی شدند.

در این دوره از جشنواره ۱۳ نمایش صحنه‌ای و خیابانی از شهرستان‌های گرگان، بندرگز، بندرترکمن و علی آباد کتول حضور داشتند که پس از سه روز اجرا در سالن نگاه و اصلی مجموعه فخرالدین اسعد گرگان، با رأی هیأت داوران متشکل از جواد پیشگر، علی اصغر نادعلی و علی یازرلو، برگزیدگان جشنواره سی و چهارم تئاتر استان گلستان برای حضور در جشنواره منطقه‌ای معرفی شدند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«آقا لیلا» به نویسندگی مهرداد کوروش نیا و کارگردانی مجید بیکی آغازگر اجراهای جشنواره بود که در سالن نگاه تالار فخرالدین اسعد گرگانی به روی صحنه رفت.

در این نمایش با گوسفند کشی، پروانه کشی و خودکشی انسان رو به رو می‌شویم که اولی به منظور قربانی کردن انجام می‌شود و نویسنده به بهانه مقایسه کردن گوسفند کشی در ایران و استرالیا، متن افزایی می‌کند.

«کشتی» به نویسندگی و کارگردانی محسن مقامی عصر دومین روز جشنواره در سالن نگاه اجرا شد.

با نگاهی به نمایش مکبث، یک کشتی که مسافران آن قاچاق حمل می‌کنند و افرادی داخل آن هستند که یکی از آن‌ها زنی است مردی را برای یک عتیقه کشته و فالگیرهایی که به آن‌ها اطلاعاتی می‌دهند که منجر به اتفاقات نمایش می‌شود.

سومین اجرای روز نخست نمایش «پینو» به نویسندگی و کارگردانی محمد شکری بود که در سالن اصلی تالار فخرالدین اسعد گرگانی به اجرا درآمد.

نمایش موزیکال «پینو»، برداشتی آزاد از نمایشنامه پینوکیا نوشته استفانو بنی است که بازنویسی شده و داستانی نوستالژیک از پینوکیو دارد و دارای تم دروغ بوده چیزی که امروزه به عنوان یک معضل در سطوح مختلف جامعه دچار آن هستیم.
پینو که از پدر ژپتو درخواست راهنمایی و هدایت می‌کند اما دختر می‌خواهد بداند در جهان بیرون چه اتفاق‌هایی می‌افتد و آن‌ها را تجربه کند که با مخالفت پدر ژپتو مواجه شده اما بدون توجه به پدر به دنبال هدف خود می‌رود.

نمایش «کیلومتر ۹۴۴» به نویسندگی ابوالقاسم مهدوی و کارگردانی محمدرضا مولودی و تولید شده در گروه تئاتر هیرکان است که در سالن نگاه تالار فخرالدین اسعد گرگانی روی صحنه رفت.

موضوع این نمایش ماجرای پدر، مادر، دختر و داماد یک خانواده در زمان اشغال خرمشهر بود که مادر خانواده اسیر بعثی‌ها می‌شود، پدر هم در جنگ مجروح و قطع نخاع شده و دختری که در زمان جنگ به سرپرستی گرفته شده، دچار بحران هویتی است. نگاه دگرگونه به دوران هشت سال دفاع مقدس جنگی که تبعات زیادی داشت از اهداف این داستان است.

«مرثیه‌ای برای توماس کوچولو» به کارگردانی امیرحسین صیدآبادی دیگر نمایش اجرا شده در این جشنواره بود که در سالن اصلی در تالار فخرالدین اسعدگرگانی به اجرا درآمد و مورد استقبال چشمگیر مخاطبان قرار گرفت.

خلاصه «مرثیه‌ای برای توماس کوچولو» ماجرای گربه‌ای بود به‌عمد کشته شده و صاحب آن برای آزادی می‌جنگد و فرد بسیار حساسی هم است که از لحاظ روحی، کودکی سختی داشته و مادرش مورد شکنجه پدرش قرار می‌گرفته است. در واقع در این نمایش توماس کوچولو به قتل رسیده و این پرسش مطرح است که آیا قاتل به صحنه قتل برمی گردد؟

این نمایش ضدجنگ بود و صاحب گربه و قاتل آن نشانگر این بوده که گاهی سر مسائل ساده باهم می‌جنگند و کلی مردم بی‌گناه کشته می‌شوند.

نمایش «آتلان در سرزمین شمالی» به نویسندگی بهرام محمد ایری و کارگردانی شهروز ایری از بندرترکمن در سومین روز از سی و چهارمین جشنواره تئاتر استانی، در سالن اصلی فخرالدین اسعدگرگانی به مدت ۵۰ دقیقه اجرا شد.

این نمایش ملودرام عشقی بوده که یک مثلث عشقی شکل می‌گیرد که تأثیر قدرت نیروی ماورائی قرار می‌گیرد و...

نمایش «بی هوده» به نویسندگی و کارگردانی یاسین رضوانی به عنوان هفتمین نمایش در سالن نگاه به روی صحنه رفت و به نوعی تماشاگران پرشمار حاضر در سالن را مجذوب خود کرد.

کاوه پس از بازگشت به خانه متوجه می شود برادر کوچکش کسری با ماشین همسایه خود که در حیاط خانه آنها پارک بوده بدون اجاcه بیرون رفته است و از طرفی دختر کوچولوی (غلام ساقی) همسایه آنها تو کوچه همان روز فوت کرده و ادامه ماجرا...

گروه منتقدین سی و چهارمین جشنواره تئاتر استان گلستان به اتفاب آرا و به دلیل ساختار دراماتیک و کنش مند نمایشنامه، کارگردانی دقیق و بهره مندی از همه فضای دیداری و نیز بازیگری روان، به اندازه و باورپذیر، این نمایش را شایسته عنوان بهترین نمایش از نگاه منتقدین دانستند.

«به دنبال پر سفید» به نویسندگی و کارگردانی فائزه نوآبادی به عنوان هشتمین و آخرین اجرای این جشنواره تنها با یک بازیگر در سالن اصلی تالار فخرالدین اسعد گرگانی اجرا شد.

این نمایش مونودرام، داستان کودکی بوده که به دنبال پر سفید می‌گشت و نوعی از رئالیست جادویی بوده و در اصل نمایش با هدف ضدجنگ این اثر را ساخته است.

دختری که در دوران خاطرات کودکی سیر می‌کند و در مسیر زندگی به دنبال حقایقی در مورد انسان‌ها، موجودات، زندگی و در نهایت به دنبال مرگ است.

این هشت نمایش یکی پس از دیگری در جشنواره سی و چهارم گرگان بروی صحنه رفتند و هر کدام مخاطب خود را داشتند ولی آنچه مهم است، ره آورده اجراها بوده و اینکه آیا متون و بازیگری‌ها می‌تواند در اجرای عموم و یا رقابت در سطح ملی و یا سطوح بالاتر با دیگر نمایش‌ها موفق باشد؟

برای رسیدن به پاسخ پای صحبت تنی چند از فعالان هنر نمایش در استان گلستان و سی و چهارمین جشنواره تئاتر استانی می‌نشینیم.

شاهد رشد ۴۰ درصدی آثار ارسالی به دبیرخانه بودیم

معاون هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گلستان در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه امسال ۲۵ اثر نمایشی به دبیرخانه جشنواره ارسال شده بود که ۱۳ نمایش پذیرفته شد، اظهار کرد: این رقم نسبت به سال گذشته ۴۰ درصد رشد داشته است.

رضا یازرلو با اشاره به اینکه هشت اثر در بخش صحنه‌ای و پنج اثر در بخش خیابانی این دوره از جشنواره مجوز شرکت در بخش پایانی را گرفتند که فقط یک اجرا در بخش خیابانی موفق به اجرا نشد، اضافه کرد: با نظر هیئت داوران ۲ اثر از بخش صحنه‌ای و ۲ اثر دیگر از بخش خیابانی به مرحله منطقه‌ای جشنواره تئاتر فجر راه یافتند.

سیاست‌گذاری برای تئاتر گلستان حرفه‌ای نیست

بازیگر اول مرد سی و چهارمین جشنواره تئاتر استانی در گفت‌وگو با ایسنا کیفیت بازیگران نمایش در گلستان را بالا و قابل رقابت با بازیگران سرشناس کشور دانست و افزود: در دوران کرونا و پساکرونا شاهد افت کیفیت هنر نمایش در کشور هستیم و به تبع آن این تغییر کیفی را در استان گلستان هم شاهدیم.

پورنیک کاوش با تأکید بر اینکه متأسفانه سیاست‌گذاری در استان گلستان حرفه‌ای نیست و نگاه‌ها جنبه تفننی دارد، توضیح داد: بیشتر بازیگران مطرح استان برای تداوم فعالیت‌های هنری خود به شهرهای صاحب سبک تئاتر از قبیل تهران و اصفهان مهاجرت می‌کنند و این برای فعالان هنری بسیار سخت است.

وی با بیان اینکه بازیگران و فعالان هنر نمایش باید از طریق فعالیت در این حرفه، از لحاظ درآمدی هم تأمین باشند، خاطرنشان کرد: برای یک نمایش خوب ماه‌ها تمرین می‌شود، ولی برای اجرا در استان گلستان مجوز سه تا پنج و در برخی موارد تا ۱۰ شب اجرا صادر می‌شود که درآمد ناشی از این مدت کوتاه، بخش کوچکی از هزینه‌ها را هم تأمین نمی‌کند.

کاوش بر ایجاد تحول در هنر نمایش استان گلستان تأکید کرد و گفت: مدیران و سیاست‌گذاران استان گلستان باید طوری رفتار کنند تا مهاجرت معکوس باشد و بازیگران و کارگردانان مطرح کشوری استان را به عنوان پایلوت فعالیت‌های خود انتخاب کنند.

تئاتر گلستان برای تهیه‌کنندگان سودآور نیست

یک تهیه‌کننده تئاتر ارتقای کیفیت هنر نمایش را مستلزم تقویت زیرساخت‌های هنر نمایش در استان گلستان دانست و یادآور شد: شهر گرگان فقط مجتمع فخرالدین اسعد گرگان را دارد که باید پاسخگوی تعداد کثیری از فعالان هنر نمایش و دیگر هنرها و حتی همایش‌ها و گردهمایی‌ها باشد.

سجاد نوری با تأکید بر اینکه هنرمندان تئاتر نمی‌توانند آنگونه که باید از ظرفیت این مجتمع نمایشی برای کسب درآمد بهره‌مند شوند، اضافه کرد: اگر مجوزی کمتر از ۲۰ اجرا به اثر نمایشی صادر گردد، قطعاً آن نمایش به سود دهی نمی‌رسد و زیان ده خواهد بود.

وی با اشاره به اینکه باید این را بپذیریم که با احتساب شرایط موجود، تهیه‌کنندگان نمی‌توانند ریسک‌پذیر باشند و بیش از یک صد میلیون تومان برای یک نمایش هزینه کنند که نتوانند ۳۰ درصد این هزینه را دربیاورند، گفت: گلستان از بازیگران و فعالان هنر نمایش قدری بهره‌مند است و برای ارتقای این سطح باید استقلال سالن اصلی و نگاه در آمفی تئاتر فخرالدین اسعد گرگانی حفظ شود و زمان صدور مجوز اجراها افزایش یابد.

شاهد نزول کیفیت فنی تئاتر در کشور هستیم

رئیس انجمن هنرهای نمایشی گلستان و دبیر جشنواره سی و چهارم استان با تأکید بر اینکه ما در سطح ملی از نظر فنی شاهد نزول کیفیت هنر نمایش هستیم، ادامه داد: آنچه بیش از هر چیز در این رویداد تأثیرگذار بوده، برنامه‌ریزی و مدیریت غلط است.

سید محمدمهدی صمدی، سطح نمایش در استان گلستان را بالاتر و قابل مقایسه با دیگر استان‌های کشور دانست و افزود: طی سه سال گذشته دارای نماینده در مرحله منطقه‌ای و کشور شده ایم و شاهد درخشش گلستانی‌ها در آن مراحل هم بودیم.

وی تئاتر را هنری کاملاً اجتماعی عنوان کرد و یادآور شد: تئاتر «از درکنار هم بودن متولد می‌شود» و بیش از دریافت جایزه و مقام، آنچه بیشتر مدنظر فعالان عرصه نمایش بوده، انجام کارهای گروهی به مخاطب است که هنر نمایش را زنده نگه می‌دارد.

دبیر سی و چهارمین جشنواره گلستان متن نمایشی ارائه شده در این دوره از جشنواره را قوی‌تر و غیرقابل مقایسه با دوره‌های قبل دانست و گفت: در این دوره ۹ اثر راه یافته به بخش پایانی از نویسندگان بومی بودند که نشان می‌دهد در این بخش رشد چشمگیری داشته‌ایم.

وی با بیان اینکه در زمینه کارگردانی و بازیگری در برخی موارد نسبت به دوره‌های گذشته اندکی خلاء داشتیم، یادآور شد: عدم اولویت تئاتر برای سیاست‌گذاران از مهمترین دلایل کاهش کیفیت هنر نمایش در کشور است که برای تأیید این ادعا باید بگویم، طی دو سال از سوی مرکز هیچگونه اعتباری برای تئاتر استان گلستان تزریق نشده و فقط در دو جشنواره رقمی بسیار محدود پرداخت شد که نمی‌تواند با این ارقام نقشی را در توسعه این هنر ایفا کرد.

با نگاهی اجمالی به موارد بالا، آنچه اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گلستان و دیگر متولیان هنر نمایش استان باید نسبت به آن اقدام کنند، تعیین تکلیف تنها مجتمع اختصاصی هنرهای نمایش استان گلستان «فخرالدین اسعد گرگانی» بوده تا ضمن افزایش طرح‌های حمایتی از اجراهای گروه‌های نمایشی، زمینه کسب درآمد بازیگران و دیگر عوامل آنها نیز فراهم شود. در این زمان است که استان گلستان به عنوان پایلوت نمایش در شمال کشور شناخته شده و نسل جدید رغبت می‌کند به شکلی حرفه‌ای و با هدف کسب درآمد در این بخش فعالیت کند.

به گزارش ایسنا، نتایج جشنواره سی و چهارم استان گلستان به شرح زیر است: در بخش صحنه‌ای و در چهره پردازی لوح تقدیر و جایزه نقدی به سمیرا خزاعی برای نمایش پینو اهدا شد. پوستر و بروشور، لوح تقدیر و جایزه نقدی به رضا پورتراب‌زاده برای نمایش به دنبال پر سفید و رتبه اول همراه با تندیس و دیپلم افتخار این بخش به طراح پوستر نمایش پینو اهدا شد.

در طراحی نور، کمال جعفری برای نمایش آتلان در سرزمین شمالی مقام دورم را به خود اختصاص داد و محمدرضا مولودی برای نمایش کیلومتر ۹۴۴ رتبه اول همراه با تندیس و دیپلم افتخار اول شد.

در طراحی لباس، تندیس و دیپلم افتخار و جایزه نقدی برای نگین بنی هاشمی برای نمایش پینو رسید.

در طراحی صحنه، لوح تقدیر و جایزه نقدی به شهروز ایری برای نمایش آتلان در سرزمین شمالی اهدا شد و الهام موسوی برای نمایش بی‌هوده ضمن کسب رتبه اول، تندیس جشنواره و لوح افتخار را از آن خود کرد.

رتبه دوم و جایزه نقدی بخش موسیقی به علی محمدپور برای نمایش پینو و تندیس و دیپلم افتخار و رتبه اول این بخش به حاج محمد ایری برای نمایش آتلان در سرزمین شمالی رسید.

محمد خندان برای نمایش بی‌هوده رتبه سوم بازیگری مرد را از آن خود کرد، محمدرضا مولودی برای نمایش کیلومتر ۹۴۴ دوم شد و پورنیک کاوش برای نمایش مرثیه‌ای برای توماس کوچولو رتبه اول را به خود اختصاص داد.

جایزه رتبه سوم بازیگر زن جشنواره به شقایق زمانی برای نمایش مرثیه‌ای برای توماس کوچولو رسید و پریناز جلالی نژاد برای نمایش پینو رتبه دوم و بهاره رضاپور برای نمایش کشتی رتبه اول را از آن خود کردند.

به نفرات نخست دو بخش بازیگر مرد و زن تندیس، دیپلم افتخار و جایزه نقدی و به نفرات دوم و سوم لوح و جایزه نقدی اهدا شد.

در بخش نمایشنامه‌نویسی، محمد شکری برای نمایش پینو، یاسین رضوانی برای نمایش بی‌هوده و ابوالقاسم مهدی برای نمایش کیلومتر ۹۴۴ به ترتیب رتبه‌های سوم تا اول را به خود اختصاص دادند و به نفر نخست این بخش تندیس، دیپلم افتخار و جایزه نقدی و به نفرات دوم و سوم لوح و جایزه نقدی اهدا شد.

جایزه رتبه سوم کارگردانی این جشنواره به یاسین رضوانی برای نمایش بی‌هوده و محمد شکری برای نمایش پینو دوم و محمدرضا مولودی برای نمایش کیلومتر ۹۴۴ اول شد.

در بخش خیابانی طراحی فضا، تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه نقدی نفر رتبه اول به حسن رجب پور برای نمایش «دخترک و مجسمه» از گرگان رسید.

نیایش رضایی برای نمایش«نُقل نَقل» از گرگان رتبه دوم بازیگری زن را به خود اختصاص داد و لوح تقدیر و جایزه نقدی را دریافت کرد و تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه نقدی رتبه اول به مبینا کلبادی برای نمایش «میم» از بندرگز اهدا شد.

رتبه دوم بازیگری مرد و لوح تقدیر و جایزه نقدی به حسن رجب پور برای نمایش «دخترک و مجسمه» از گرگان رسید و عباس محمدی برای نمایش «نُقل نَقل» از گرگان تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه نقدی رتبه اول را دریافت کرد.

رتبه اول کارگردانی، تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه نقدی بخش خیابانی به مبینا کلبادی برای نمایش «میم» از بندرگز رسید و هیئت داوران در بخش طرح وایده هیچ انتخابی نداشت.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری تئاتر جشنواره تئاتر فجر هنر نمایشی جشنواره تئاتر استانی فرهنگ و ارشاد اسلامی استان گلستان استان گلستان استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی علمی و آموزشی سی و چهارمین جشنواره تئاتر استانی سی و چهارمین جشنواره تئاتر استان تالار فخرالدین اسعد گرگانی دیپلم افتخار و جایزه نقدی لوح تقدیر و جایزه نقدی نویسندگی و کارگردانی تندیس و دیپلم افتخار خود اختصاص جشنواره سی و چهارم فعالان هنر نمایش کیفیت هنر نمایش استان گلستان محمدرضا مولودی تندیس جشنواره سالن اصلی سالن نگاه هنر نمایش بخش خیابانی صحنه ای رتبه دوم منطقه ای رتبه اول اهدا شد اجرا شد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۹۶۹۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مراسم نکوداشت اکبر زنجان‌پور با حضور استادش

به گزارش «تابناک» به نقل از ایسنا، این نکوداشت، عصر روز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه همزمان با زادروز حمید سمندریان که یکی از استادان زنجان‌پور بوده است، با حضور جمع پرشماری از مخاطبان در تالار استاد جلیل شهناز خانه هنرمندان ایران برپا شد.

در این مراسم که به کوشش انجمن کارگردانان تئاتر ایران با اجرای محمد سلوکی برگزار شد، نشان ویژه خانه تئاتر به این هنرمند باسابقه اهدا شد.

در آغاز، شهرام گیل‌آبادی، رییس انجمن کارگردانان با اشاره به زادروز حمید سمندریان گفت: نام او خاطرات فراوانی به ذهن هر یک از ما می‌آورد و هُرم نفس ایشان بر صورت تک تک ما نشسته و هیچ لحظه‌ای در تئاتر ما بی‌حضور ایشان نبوده. 

او با ارایه توضیحاتی درباره تقدیرهایی که در نوزدهمین «شب کارگردان» صورت می‌گیرد، افزود: خوشحالیم در سال قبل به سختی سعی کردیم در کنار دوستان‌مان بایستیم. هیچ تحمیلی را نپذیریم و با استقلال در جهت عملی کردن نظرات خود بکوشیم. همچنان در کنار تمام هنرمندان تئاتر می‌ایستیم و  به ظالم اجازه صف‌آرایی نمی‌دهیم چون تئاتر، عرصه حقیقت است.

گیل‌آبادی یادآوری کرد: سال قبل مدالیوم خانه تئاتر به آتیلا پسیانی اهدا شد که امسال یاد او را گرامی می‌داریم. 

در ادامه تصاویری از آتیلا پسیانی در مراسم سال گذشته این انجمن پخش شد و حاضران به یاد او کف زدند.

سپس احسان حاجی‌پور ، دبیر برنامه و عضو هیات مدیره انجمن کارگردانان با خوشامدگویی به مهمانان متن اولین لوح تقدیر را که به علی شمس مربوط می‌شد، ارائه کرد و این تقدیر با حضور صدرالدین زاهد، کارگردان، مترجم و بازیگر باسابقه تئاتر انجام شد.

علی شمس، نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر با تشکر از برگزارکنندگان برنامه آرزو کرد مسیر اتفاقات طور دیگری بچرخد و همه کسانی که به شیوه‌های گوناگون کار می‌کنند، بدون هیچ گونه رنج و تبعاتی بتوانند آثار خود را ارائه کنند.

او عنوان کرد که بهتر است برای اینکه برنامه به حاشیه کشیده نشود، سکوت کند.

در ادامه آرش دادگر، عضو هیات مدیره انجمن کارگردانان طی سخنانی درباره علیرضا کوشک جلالی، کارگردان و مدرس تئاتر، متن تقدیرنامه او را خواند و این کارگردان با حضور اصغر همت، تقدیر شد.

کوشک جلالی با تشکر از برگزارکنندگان این برنامه فقط آرزو کرد که برخی خبرهای ناخوشایند را که این روزها می شنویم، دیگر نشویم.

در بخش بعدی، مراسم تقدیر از ژاله علو برپا شد که خودش در برنامه حضور نداشت اما پیامی صوتی را فرستاده بود که پخش شد.

او در این پیام عذرخواهی کرد که به دلیل کسالت، نتوانسته در برنامه شرکت کند و از عشق و علاقه‌اش به تئاتر و نمایش رادیویی گفت.

او همچنین به پیشینه حضورش در تئاتر و هنرمندانی که با آنان همکاری داشته، اشاره کرد.

علو عنوان کرد که در رادیو نمایش‌های بسیاری را کارگردانی کرده و افزود: برایم افتخاری است که توانستم کارهایی انجام دهم که بعد از گذر سال‌ها هنوز به خوبی از آنها یاد می‌شود.  او در پایان شعری از سروده‌های خودش را خواند.

سپس محمد رحمانیان، دیگر عضو هیات مدیره انجمن کارگردانان متن تقدیرنامه ژاله علو را خواند و ایرج راد به نمایندگی از علو تقدیرنامه او را دریافت کرد.

او همچنین بخش کوتاهی از نمایشنامه «روزهای رادیو» را که اشاره‌ای به ژاله علو و رقیه چهره آزاد داشت، اجرا کرد. 

رحمانیان حضور کوشک جلالی را در تئاتر کشورمان همچون معجزه‌ای خواند که در امر آموزش در استان‌های گوناگون و ترجمه و کارگردانی ثابت قدم است و خطاب به او گفت: علیرضای عزیز بمانی برایمان!

هایده حائری ، مدرس تئاتر و دیگر هنرمند حاضر در برنامه از جایگاه تماشاگران گفت: من اعتراض دارم.

او از مردم کشورمان قدردانی کرد که به هنرمندان کشورشان احترام می‌گذارند و در مراسم تقدیر از آنان شرکت می‌کنند و گفت: الان احساس کردم جای یک خانم در مراسم تقدیر از خانم علو خالی است. ایشان دوست خیلی صمیمی دو تن از عمه‌های من بودند؛ خانم‌ها طوسی و عذرا حائری. حیف است که تقدیرنامه خانم علو را دو تن از آقایان دریافت کنند.

او بعد از این سخنان طنزآمیز که با خنده‌های تماشاگران همراه شد و به دعوت رحمانیان که در دانشکده هنرهای زیبا دانشجویش بوده، روی صحنه رفت و تقدیرنامه علو را دریافت کرد.

رحمانیان نیز در سخنانی از حائری به عنوان یکی از استادان خوب خود یاد کرد که به نوعی، منشأ ساخت فیلم «هامون» شده چون با اجرای اثری از او، داریوش مهرجویی خسرو شکیبائی را برای بازی در «هامون» انتخاب کرده است.

در بخش بعدی، بخش‌هایی از فیلم زندگی تئاتری اکبر زنجان‌پور در گفتگو با محمد رحمانیان پخش شد.

سپس محمود دولت‌آبادی روی صحنه رفت و با تشریح خاطراتی از مهدی فتحی (بازیگر فقید تئاتر) که دوست مشترک خودش و زنجان‌پور بوده، گفت: ما در آن دوران قدم می‌زدیم و فکر می‌کردیم کسانی که کار هنر نمی‌کنند، چه می‌کنند.

او ادامه داد: زنجان‌پور در کنار دیگر دوستان ما سعی کرده هنر بورزد ولی همیشه موانع اجازه نداده این فعالیت چه در ایشان و چه در دیگر دوستان، ادامه پیدا کند.

دولت‌آبادی افزود: آنچه مایه خرسندی من است، حضور این اجتماع است که به مناسبت دوستی هنرمندان تئاتر تشکیل شده و بسیار گرامی است.

این داستان‌نویس با سابقه که پیشنیه تئاتری دارد، خاطراتی از دوران مشکلات خودش در تئاتر در سال ۵۳ بیان کرد و افزود: بعد از آن سال، دیگر روی صحنه نرفتم ولی سال ۵۶ پیشنهاد تشکیل سندیکای تئاتر را دادم و در تئاترهای لاله‌زار به نشان تقدیر از هنرمندان گذشته خود برنامه‌ای تدارک دیدیم اما متاسفانه دیگر آن تئاترها باقی نماند.

دولت‌آبادی خطاب به حاضران در برنامه افزود: وقتی مهدی فتحی کسل و بی‌حوصله می‌شد، برای خودش نقشی می‌ساخت و آن را اجرا می‌کرد. یعنی لازم نیست حتما چیزی بشود، همین که هستید و سرپا هستید، همین که چنین شب‌هایی برگزار می‌شود، یعنی شدن. چیزی در انتظار هنرمند نیست. آرزو می‌کنم همیشه رونده باشید و وقتی هم خسته می‌شوید، خستگی از تن دور کنید و دوباره ادامه بدهید.

سپس رحمانیان بار دیگر روی صحنه رفت و با یادآوری خاطراتی از زنجان‌پور گفت: اولین بار استاد را در «آتش بدون دود» کار نادر ابراهیمی و بعد از آن در فیلم «بیتا» هژیر داریوش و پس از آن در نمایش‌های تلویزیونی دیدم.

این نمایشنامه‌نویس و کارگردان اضافه کرد: اولین مواجهه من با آقای زنجان‌پور به عنوان کارگردان، اجرای درخشان ایشان از نمایشنامه «همه پسران من» کار آرتور میلر بود که سبب شد راه خودم را به عنوان کارگردان پیدا کنم. صحنه‌های درخشان این نمایش از یک کلاس درس آموزنده‌تر بود و هنوز تک تک صحنه‌های آن را به یاد دارم و بزرگترین تاثیری است که یک اثر هنری و یک کارگردان بر من گذاشته است. 

رحمانیان از اجرای نمایش«مروارید» نوشته عزت‌الله مهرآوران و کار زنجان‌پور به عنوان دیگر نمایش درخشانی یاد کرد که همچنان تاثیرش بر او باقی مانده و آرزو کرد که سایه زنجان‌پور همچنان بر سرمان باقی بماند.

در بخش بعدی برنامه، تصاویری خاطره‌انگیزی از نمایش «نگاهی از پل» نوشته میلر و کار سمندریان پخش شد که سال ۵۱ اجرا شده است.

سپس مسعود دلخواه، دیگر کارگردان حاضر در برنامه در سخنانی با بیان اینکه مبالغه نمی‌کند، گفت: تصمیم دارم از دشواری اکبر زنجان‌پور بودن صحبت کنم چون اکبر زنجان‌پور بودن، اصلا ساده نیست. 

او با یادآوری اولین خاطره‌های خود از زنجان‌پور افزود: نمایشی از رکن‌الدین خسروی دیدم که زنجان‌پور و بهروز بقایی در آن بازی می‌کردند. او در این نمایش بیش از ۲۵ کارکتر را بازی کرد و هنوز صدایش و انرژی‌اش را که خیلی سریع از نقشی به نقشی می‌رفت، در ذهنم مانده. 

دلخواه با بیان خاطره همکاری‌اش در نمایش «دایی وانیا» به کارگردانی زنجان‌پور ادامه داد: یک نفر می‌تواند بازیگر، کارگردان، دوبلور یا انسان شریفی باشد و همیشه خود اصیلش باشد ولی داشتن همه اینها در یک جا سخت است و اکبر زنجان‌پور همه اینها را با هم دارد. رفتار او می‌تواند الگویی باشد برای نسل جوان؛ از دیسیپلین کاری‌اش تا برخورد یکسان با همه اعضای گروه.

وی خاطرنشان کرد: در نمایش «دایی وانیا» کاریزمایی روی صحنه می‌دیدم که نظیرش را ندیده بودم. کاریزمای اکبر زنجان‌پور، از خود بودن اوست و نترس بودن و نقاب به چهره نداشتنش. ما بعد از آن نمایش، در گفتگوهایمان از ابزورد بودن شرایط اجتماعی و تئاتری با هم حرف می‌زنیم.

دلخواه در پایان سخنانش پیشنهاد کرد یک جایزه بازیگری به اسم اکبر زنجان‌پور نامگذاری شود و توضیح داد: این نامگذاری تنها به دلیل این نیست که او بازیگر خوبی است بلکه چون انسان شریفی است. 

در ادامه، نوید محمدزاده به عنوان نماینده‌ای از نسل جوان در سخنانی درباره زنجان‌پور گفت: خجالت می‌کشم درباره ایشان صحبت کنم.

او خطاب به زنجان‌پور ادامه داد: استاد خیلی دوست‌تان دارم. چندی پیش فرصتی شد تا در کنار شما متنی را دورخوانی کنیم. امیدوارم قسمت باشد روی صحنه کنارتان بازی کنم و نفس شما را حس کنم و لذت ببرم و یاد بگیرم. سلامت باشید و سرحال.

 در بخش بعدی، شهرام گیل‌آبادی که مدت‌ها مدیر رادیو بوده، خاطراتی از دوران کاری خود در این رسانه بیان کرد و گفت: هُرم نفس خیلی از بزرگان‌رادیو بر صورتم‌ نشست که ویژگی‌های مشترکی داشتند.

او خاطراتی از بازی زنجان‌پور در نمایشی از صدرالدین شجره و نیز خاطراتی از احمد آقالو  و مهدی فتحی بیان کرد و ادامه داد: ما در رادیو با حکمت‌هایی مواجه بودیم که یکی از آنها آموزش سینه به سینه بود. امثال زنجان‌پور، این فضا را ایجاد کردند که حکمت جاری در رادیو، آموزش باشد. چیزی که از این نسل بزرگ عاید من شد، این بود که نظم، توسعه فکری، دانایی و درایت سکوت را می‌آورد. این آدم‌ها هر چه دارند در طبق اخلاص می‌گذارند که دیگران قد بکشند چون آنان بخیل نیستند. ماموریت خود را معرفت‌شناسی و توسعه فکری می‌دانند. آقای زنجان‌پور در عالم هنر، یکی از آبروهای زمین است.

در بخش بعدی، پرویز ممنون، دیگر هنرمند پیشکسوت تئاتر که در وین زندگی می‌کند و دیشب تازه به ایران رسیده، در سخنانی گفت: هنوز گیج راه هستم ولی خوشحالم که در بزرگداشت اکبر شرکت می‌کنم.

او که استاد زنجان‌پور بوده ادامه داد: شما از زمان‌استادی او گفتید و من چند خاطره از زمان دانشجویی‌اش می‌گویم. اولین بار که برای مدیریت دانشکده دعوت شدم، نمایشی از بهمن فرسی روی صحنه بود و اکبر نقش اصلی آن را بازی می‌کرد . فرسی قبل از کارگاه نمایش، کارهای تجربی و غیر متعارف اجرا می‌کرد. با دیدن بازی اکبر حیرت‌زده شدم و اگر سال قبل بازی محمد علی کشاورز را ندیده بودم، با دیدن او روی صحنه، ضعف می‌کردم.

ممنون از زنجان‌پور در کنار آذر فخر و کیهان رهگذر وبه عنوان یکی از چند دانشجوی محبوب خود یاد کرد و افزود: هرچند اکبر هم سنش به دانشجویان نزدیک بود، هرگز سراغ شعار نمی‌رفت و در کار خود همیشه جدی بود. او همیشه محترم بود مثل انتظامی. آنان سر کلاس بسیاری استادان می‌رفتند چون معتقد بودند از هر استادی چیزی یاد می‌گیرند. 

ممنون اضافه کرد: یکی از نقش‌های حساس خود را به او سپرد و بعد از آن، استاد راهنمای رساله‌اش شدم که اجرای نمایش «ریل» نوشته دولت آبادی بود و با همراهای رضا بابک اجرا کردند. همه کسانی که در کار تئاتر هستند، عاشق‌اند ولی زنجان‌پور جدی بود. به همین دلیل وقتی صحبت از بزرگداشت شد، با خودم فکر کردم اگر قرار باشد در بزرگداشت سه چهار تن از دانشجویانم شرکت کنم، حتما یکی از آنان اکبر خواهد بود.

در بخش پایانی، اکبر زنجان‌پور در میان تشویق حاضران روی صحنه رفت و در شرایطی که همه به احترام او ایستاده بودند، گفت: امشب آن‌قدر از من تعریف شد که گیج شدم آن ولی این سخنان مسئولیت آدم را زیاد می‌کند که تماشاگر و هنر را جدی بگیریم. باید حواس‌مان باشد به چیزهایی که نوشته و خوانده نمی‌شود. همه این کارها را می‌کنیم که به فضا برسیم.‌ آنچه کم است، ارتباط نانوشته و ناگفته‌ای است که هر کس سهم خود را از آن بر می‌دارد و گذر می‌کند.

این هنرمند پیشکسوت ادامه داد: وظیفه ماست که سعی کنیم تصویری را که دیده نمی‌شود، بسازیم و آنچه را شنیده نمی‌شود، به تماشاگر پیشنهاد بدهیم و این مال زمانی است که کمتر بتوان حرف زد و گفتنی‌ها را گفت‌.

زنجان‌پور در پایان گفت: امشب از حوصله و محبت شما هم شرمنده‌ام و هم به خودم می‌بالم و اینها مسئولیت مرا بیشتر می‌کند. «ایبسن» می‌گوید قوی‌ترین انسان کسی است که از همه تنهاتر است. بگردیم و تنهایی‌های خود را پیدا کنیم.

سپس نشان ویژه خانه تئاتر با حضور پرویز ممنون، صدرالدین زاهد، محمد رحمانیان، محمود دولت‌آبادی، ایرج راد، اسماعیل خلج، همسر، دختر و نوه زنجان‌پور، نشان ویژه خانه تئاتر به این هنرمند اهدا شد.

متن تقدیرنامه او را شهرام گیل‌آبادی خواند و زنجان‌پور پس از دریافت این نشان گفت: یک عمر دویده‌ام و امشب جایزه گرفته‌ام.

اسماعیل خلج که سال‌ها قبل نمایشنامه مشهور «گلدونه خانوم» را نوشته، خاطره‌ای از زنجان‌پور بیان کرد و گفت: شبی به من تلفن زد و اجازه گرفت اسم دخترش را گلدونه بگذارد و من هم به او گفتم‌ من هم این اسم را از شخص دیگری گرفته‌ام و بر نمایشنامه‌ام گذاشته‌ام.

زنجان‌پور هم توضیح داد نوه‌اش که در این مراسم حضور دارد، دختر گلدونه است.

بعد از برگزاری مراسم، تصاویری از مستند اکبر زنجان‌پور در محوطه باز پارک خانه هنرمندان ایران پخش شد.

در ادامه تصاویر دیگری از این مراسم را می‌بینید: